გალობა აღსავალთა, 123

1. არა თუმცა უფალი იყო ჩუენ თანა, თქუნ ისრაელმან. 2. არა თუმცა უფალი იყო ჩუენ თანა, რაჟამს კაცნი აღსდგებოდეს ჩუენ ზედა, ცხოველნიმცა ვიდრემდე შთამნთქნეს ჩუენ, 3. რაჟამს განრისხნა გულის წყრომაი მათი ჩუენ ზედა; წყალთამცა ვიდრემდე დამნთქნეს ჩუენ, 4. ღუარსა განხდა სული ჩუენი. 5. განხდა-მეა სული ჩუენი წყალსა მას წინა დაუდგრომელსა? 6. კურთხეულ არს უფალი, რომელმან არა მიმცნა ჩუენ ნადირად კბილთა მათთა. 7. სული ჩუენი ვითარცა სირი განერა მახისა მისგან მონადირეთაისა; საფრხე შეიმუსრა, და ჩუენ განვერენით. 8. შეწევნაი ჩუენი სახელითა უფლისაითა, რომელმან ქმნნა ცანი და ქუეყანაი. დიდებაი.