რომელნი ხართ კეთილ მსახურნი და ღმრთისმოყვარენი, იშვებდით კეთილსა ამას და ბრწყინვალესა კრებასა,

და რომელი არს მონაჲ კეთილგონიერი, შევედინ სიხარულით სიხარულსა, ამას უფლისა თვისისასა.

რომელმაც იღვაწა მარხვითა, მიიღენ აწ ტალანტი შრომისა და ღვაწლისა,

რომელმანცა იმუშაკა პირველ- ჟამითგან, მიიღენ დღეს თანამდები სიმართლისა.

რომელი მესამესა ჟამსა მოვიდა, მადლობით დღესასწაულობდინ,

ხოლო რომელი მეექვსესა ჟამსა მოიწია, ნუ იჭვეულობნ, რათა არა რაი დაჭირვება არს მისა.

და რომელი დააკლდა ჟამსა მეცხრესა, მოვედინ ნუ რა რაის ორგულებნ, და ნუ ეშინინ,

ხოლო რომელი მეათერთმეტესა ჟამსა მოიწია, ნუ შეშინდებინ დაყოვნებისათვის,

რამეთუ მრავალმოწყალე არს მეუფე ჩვენი და კაცთმოყვარე.

შეიწყნარებს უკანასკნელთა ვითარცა პირველთა, და განუსვენებს მეათერთმეტისა ჟამსა მოსრულთა, ვითარცა პირველისა ჟამისა მუშაკთა და უკანასკნელთა თვისცა მოწყალე არს, და შეღრთავს მათ პირველთა თანა, მათ მისცემს, და ამათ მიანიჭებს.

საქმეთა მიითვალავს და განზრახვათა განიკითხავს, საქმეთა აქებს და გულსმოდგინებათა ადიდებს,

და უბრძანებს შესვლად სიხარულსა უფლისა თვისისასა,

რათა მდიდარნი და გლახაკნი ურთიერთას იხარებდენ,

და მოღვაწენი და სულმოკლენი დღესა ამას პატივს სცემდნენ,

რომელმან იმარხა და რომელმან ვერ იმარხა, ყოველნივე ერთბაშად განსცხრებოდნენ,

რამეთუ დღეს ტაბლა სავსე არს, იშვებდით ყოველნი.

ზვარაკი ჭამებული მზა არს, ნურავინ წარვალს მშიერი.

ყოველნივე იშვებდით სერითა ამით სარწმუნოებისათა;

ყოველთავე მიიღეთ სიმდიდრე სიტკბოებისა.

ნუვინ ზრუნავნ სიგლახაკესა, რამეთუ გამოსჩნდა ყოველთათვის სასუფეველი.

ნუვინ ჰგოდებნ ცოდვათათვის, რამეთუ შემნდობელი ჩუენი აღმობრწყინდა საფლავით.

ნუვინ ჰსძრწინ და ეშინინ სიკვდილისაგან, რამეთუ განმანთავისუფლა ჩუენ სიკვდილმან მაცხოვრისამან,

და დაშრიტა მათთვის, რომელნი პყრობილ იყვნეს მისგან.

წარმოსტყუენა ჯოჯოხეთი, შთაჰხდა რა მას შინა.

განამწარა იგი, შთასვლითა თვისითა.

და ესე ისაია პირველვე ღაღადყო, ჯოჯოხეთი რა შეემთხუა იტყვის, ქვეშე შენსა განმწარდა.

განმწარდა, რამეთუ განქარდა,

განმწარდა, რამეთუ მოიკიცხა,

განმწარდა, რამეთუ მოიკლა,

განმწარდა, რამეთუ დაიმხო,

განმწარდა, რამეთუ შეიკრა.

მოხუნა ხორცნი და ღმერთი იხილა.

შეიწყნარა ქვეყანამან, და მოეგებნეს ცანი.

მიიღო ხილული და დასცა უხილავი.

სადა არს, სიკვდილო, საწერტელი შენი.

სადა არს ჯოჯოხეთო ძლევაჲ შენი.

აღსდგა ქრისტე და დაირღვი შენ.

აღსდგა ქრისტე და დაეცნეს ეშმაკნი;

აღსდგა ქრისტე და ცხოვრება მოქალაქობს,

აღსდგა ქრისტე და არცაღა ერთი მკუდართაგანიღა არს საფლავსა შინა,

აღსდგა ქრისტე მკვდრეთით და იქმნა იგი დასაბამ შესვენებულთა,

რომლისა არს დიდება და სიმტკიცე, უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!